STAN KLĘSKI ŻYWIOŁOWEJ – TRYB WPROWADZENIA
Przyjmuje się, że stan klęski żywiołowej nie jest stanem wywołanym wskutek działania człowieka lecz tzw. sił wyższych, np. przyrody, choć nie tylko… Stan klęski żywiołowej wprowadza Rada Ministrów, z własnej inicjatywy lub na wniosek właściwego wojewody. Czyni to na podstawie samodzielnie przeprowadzonej oceny sytuacji
Zaistnienie klęski żywiołowej nie oznacza obowiązku wprowadzenia stanu nadzwyczajnego w postaci stanu klęski żywiołowej. Wprowadza się go, gdy klęska powoduje sytuację szczególnego zagrożenia na części lub całości terytorium państwa
Rozporządzenie o wprowadzeniu stanu klęski żywiołowej nie podlega kontroli Sejmu. Wprowadzenie stanu następuje w drodze rozporządzenia, które powinno zawierać: przyczyny, datę wprowadzenia, obszar, czas trwania, a także rodzaje zastosowanych ograniczeń wolności i praw człowieka i obywatela.
Jest ono ogłaszane w Dzienniku Ustaw oraz podawane do publicznej wiadomości poprzez rozplakatowanie.
Istnieją dwie przyczyny, dla których konieczne jest wprowadzenie stanu klęski żywiołowej:
działania prewencyjne, czyli działania mające na celu zapobieżenie skutkom katastrofy lub awarii mających cechy klęski żywiołowej, działania ratownicze, czyli działania mające usunąć skutki tych katastrof i awarii.
Za klęskę żywiołową uważa się:
katastrofę naturalną lub awarię techniczną, których skutki zagrażają życiu lub zdrowiu dużej liczby osób, mieniu w wielkich rozmiarach albo środowisku na znacznych obszarach, a pomoc i ochrona mogą być skutecznie podjęte tylko przy zastosowaniu nadzwyczajnych środków, we współdziałaniu różnych organów i instytucji oraz specjalistycznych służb i formacji działających pod jednolitym kierownictwem.
Stan klęski żywiołowej może obowiązywać na części lub na całym terytorium państwa… Wprowadza się go z oznaczoną datą, tj. na czas niezbędny dla zapobieżenia skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięcia, nie dłuższy jednak niż 30 dni.
Rozporządzenie Rady Ministrów przedłużające stan klęski żywiołowej może być wydane po uprzednim wyrażeniu zgody na to przedłużenie przez Sejm w drodze odpowiedniej uchwały. Ani Konstytucja, ani ustawa o stanie klęski żywiołowej nie wprowadzają ograniczenia co do możliwości jego dalszego przedłużania. Ze względu na to, że w okresie obowiązywania stanu klęski żywiołowej może dojść do poważnego ograniczenia praw i wolności człowieka i obywatela, należy dążyć do maksymalnego ograniczania czasu jego obowiązywania.
Podmioty odpowiedzialne
Wójt,
Starosta,
Wojewoda,
Minister właściwy do spraw administracji publicznej.
Wydawanie wiążących poleceń jednostkom podległym,
Szczególna podległość,
Możliwość wyznaczenia pełnomocnika,
Obowiązek współdziałania,
Organy zobowiązane do pomocy,
Użycie wojska.
STAN KLĘSKI ŻYWIOŁOWEJ – ŚRODKI NADZWYCZAJNE
Ograniczenia mogą polegać na:
zawieszeniu działalności określonych przedsiębiorców,
nakazie lub zakazie prowadzenia działalności gospodarczej określonego rodzaju,
nakazaniu pracodawcy oddelegowania pracowników do dyspozycji organu kierującego działaniami prowadzonymi w celu zapobieżenia skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięcia,
całkowitej lub częściowej reglamentacji zaopatrzenia w określonego rodzaju artykuły,
obowiązku poddania się badaniom lekarskim, leczeniu, szczepieniom ochronnym oraz stosowaniu innych środków profilaktycznych i zabiegów, niezbędnych do zwalczania chorób zakaźnych oraz skutków skażeń chemicznych i promieniotwórczych,
obowiązku poddania się kwarantannie,
obowiązku stosowania środków ochrony roślin lub innych środków zapobiegawczych niezbędnych do zwalczania organizmów szkodliwych dla ludzi, zwierząt lub roślin,
obowiązku stosowania określonych środków zapewniających ochronę środowiska,
obowiązku stosowania środków lub zabiegów niezbędnych do zwalczania chorób zakaźnych zwierząt,
obowiązku opróżnienia lub zabezpieczenia lokali mieszkalnych bądź innych pomieszczeń,
dokonaniu przymusowych rozbiórek i wyburzeń budynków lub innych obiektów budowlanych albo ich części,
nakazie ewakuacji w ustalonym czasie z określonych miejsc, obszarów i obiektów,
nakazie lub zakazie przebywania w określonych miejscach i obiektach oraz na określonych obszarach,
zakazie organizowania lub przeprowadzania imprez masowych,
nakazie lub zakazie określonego sposobu przemieszczania się,
wykorzystaniu, bez zgody właściciela lub innej osoby uprawnionej, nieruchomości i rzeczy ruchomych,
zakazie prowadzenia strajku w odniesieniu do określonych kategorii pracowników lub w określonych dziedzinach,
ograniczeniu lub odstąpieniu od określonych zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, jednakże niepowodującym bezpośredniego narażenia życia lub zdrowia pracownika,
mieszkańców można również zobowiązać do świadczeń osobistych i rzeczowych polegających na:
udzielaniu pierwszej pomocy osobom, które uległy nieszczęśliwym wypadkom,
czynnym udziale w działaniu ratowniczym lub wykonywaniu innych zadań wyznaczonych przez kierującego akcją ratowniczą,
wykonywaniu określonych prac,
oddaniu do używania posiadanych nieruchomości lub rzeczy ruchomych,
udostępnieniu pomieszczeń osobom ewakuowanym,
użytkowaniu nieruchomości w określony sposób lub w określonym zakresie,
przyjęciu na przechowanie i pilnowaniu mienia osób poszkodowanych lub ewakuowanych,
zabezpieczeniu zagrożonych zwierząt, a w szczególności dostarczaniu paszy i schronienia,
zabezpieczeniu zagrożonych roślin lub nasion,
pełnieniu wart,
zabezpieczeniu własnych źródeł wody pitnej i środków spożywczych przed ich zanieczyszczeniem, skażeniem lub zakażeniem, a także udostępnianiu ich dla potrzeb osób ewakuowanych lub poszkodowanych,
zabezpieczeniu zagrożonych dóbr kultury
Podmioty odpowiedzialne za wprowadzanie ograniczeń
Wójt,
Starosta,
Wojewoda.
W drodze decyzji lub zarządzenia.
Decyzje podlegają natychmiastowemu wykonaniu.
W nagłych przypadkach mogą być wydawane ustnie, a następnie potwierdzane w formie pisemnej.
Wojewoda jako organ wyższego stopnia.
STAN KLĘSKI ŻYWIOŁOWEJ – ŚRODKI NADZWYCZAJNE CD. ORAZ ZNIESIENIE
Obowiązek wykonywania określonych świadczeń osobistych i rzeczowych może zostać wprowadzony jedynie w sytuacji, gdy siły i środki, jakimi dysponuje wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta, wojewoda albo pełnomocnik, okażą się niewystarczające.
Przyjmuje się, że prawo zniesienia przysługuje temu organowi, który go wprowadza, czyli Radzie Ministrów. Oprócz tego, stan ten może przestać obowiązywać z mocy prawa, gdy upłynął termin, na jaki został wprowadzony, a także, gdy Sejm nie zgodzi się na jego przedłużenie
Autor: Joanna Błachowska - Kurbiel
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz