Ilu nauczycieli spotkaliście w swoim życiu? Myślę, że wielu… Czy wszystkich można było nazwać profesjonalistami? Podejrzewam, ze nie. Co w takim razie czyni nauczyciela profesjonalistą? Wydaje się, że istotnych jest tu wiele czynników. Postaram się im krotko przyjrzeć.
Młody nauczyciel kończy studia kierunkowe oraz przygotowanie pedagogiczne i tym samym zdobywa zawód. Często może mieć poczucie, że osiągnął już cel. Szybko jednak okazuje się, że to dopiero początek jego drogi. Osiągnięcie profesjonalizmu wymaga bowiem ustawicznej pracy własnej, ciągłego poszerzania kompetencji zawodowych. Pomagają w tym liczne szkolenia dotyczące poznawania nowych metod pracy z uczniem oraz rozwijających tzw. kompetencje miękkie. Profesjonalny nauczyciel jest na bieżąco z wszystkimi nowinkami dotyczącymi wiedzy z zakresu nauczanego przedmiotu, śledzi doniesienia, badania naukowe. Rozwija swoje kompetencje edukacyjne, takie jak umiejętne przekazywanie wiedzy uczniom, motywowanie ich do nauki, zauważanie preferencji i zdolności dzieci oraz umiejętne wykorzystywanie ich w procesie nauczania. Jednocześnie przywiązuje wagę do własnych kompetencji wychowawczych, na które składają się między innymi umiejętność skutecznego wpływu na dzieci i ich rodziców, zauważanie problemów uczniów, rozwiązywanie konfliktów interpersonalnych, zmiana niepożądanych zachowań w klasie, ocenianie bez wywoływania w dzieciach poczucia winy i niższości. Istotne są również kompetencje emocjonalne nauczyciela, takie jak komunikatywność, empatia, opiekuńczość, umiejętność dawania przestrzeni i zachęcanie do samodzielności, dostrzeganie zróżnicowanych potrzeb dzieci. Kolejną ważną kwestią jest osobowość nauczyciela. Profesjonalista będzie ciekawy świata, elastyczny i kreatywny, ciągle poszukujący nowych rozwiązań i inspiracji, będzie potrafił dostosowywać metody do potrzeb chwili, będzie unikał schematyczności, poprowadzi rozmowę z uczniem bez moralizowania, będzie potrafił współdziałać z innymi oraz przekaże tę umiejętność swoim podopiecznym. Dobry nauczyciel jest zatem nie tylko profesjonalnym przedmiotowcem ale i kompetentnym pedagogiem.
Być może spotkaliście w swoim życiu nauczycieli, którzy po prostu przychodzili na lekcje, które wszystkie wyglądały tak samo, wykładali bez zaangażowania, nie sprawdzając czy zostali zrozumiani, nie potrafili utrzymać uwagi dzieci powodując chaos w klasie lub wprowadzali tak rygorystyczne zasady, że uczniowie bali się nawet ruszyć w ławce. Wykonywali oni swój zawód, być może nawet niezbyt to lubiąc. W celu, by nauczanie stało się profesją potrzeba nakładów czasu, pracy i aktywnego zaangażowania w pracę. Zapewne spotkaliście także nauczycieli, którzy potrafili zarazić swoim entuzjazmem, nawet gdy dany przedmiot nie budził w Was wielkiego zainteresowania. Nauczycieli, którzy budzili zaufanie, szacunek oraz dawali poczucie bezpieczeństwa, a lekcje z nimi były swojego rodzaju przygodą. Nauczycieli, o których mimo upływu lat, ciągle myślicie jako o wzorze do naśladowania. Oni byli także profesjonalistami.
Opracowała:
Anna
Kurnatowska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz