Alternatywny szlak miejski

Jeśli masz swoje miejsce na Ziemi do którego lubisz podróżować to zapewne przy każdym kolejnym wyjeździe szukasz tam czegoś nowego, jakiejś alternatywy. Tym samym kierowałam się opracowując zalążki Alternatywnego Szlaku Miejskiego po Szczecinie. Jako rodowita szczecinianka lubię odkrywać na nowo to, co zostało zapomniane lub też to, co jest pomijane a warte zwiedzenia. 

Mój Szlak Miejski związany jest z takimi miejscami jak budynek biurowy byłej Fabryki Stoewera znajdujący się przy ulicy Zygmunta Krasińskiego pełniący funkcje urzędowe przedsiębiorstwa założonego przez urodzony w Pyrzycach Bernhard’a Stower’a. Owe przedsiębiorstwo zasłynęło produkcją rowerów, maszyn do szycia i maszyn do pisania oraz samochodów a także autobusów dalekobieżnych. Teren dawnej fabryki samochodów został zniszczony w 1945 roku a po odbudowie na jej miejscu powstała nieistniejąca już Fabryka Mechanizmów Samochodowych Polmo.

Obiektem numer dwa jest abudowania dawnego browaru Victoria (późniejszej wytwórni wódek i winaków C.W. Kemp AG) przejętych w 1946 roku przez Polski Monopol Spirytusowy mieszczące się w Szczecinie przy ulicy Jagiellońskiej 63/64. Z czego słynie Szczecin ? Z paprykarza, z pasztecików oraz z produkcji szlachetnego trunku, którego historia ma już ponad 500 lat czyli Starki. Nie był to alkohol pospolity, jego produkcja rozpoczynała się w momencie narodzin syna na szlacheckim dworze. Wtedy to zakopywano dębową beczkę z alkoholem w ziemi, gdzie leżakowała do momentu ożenku młodego szlachcica. Piwnice zakładu produkcyjnego stoją otworem dla zwiedzających a także dla chcących dokonać degustacji i zakupu napitku. Trzeba jednak przygotować się na spory wydatek między 400 a 18000 zł.

Wjeżdżając do Szczecina Trasą Zamkową lub też spacerując po Wałach Chrobrego nie sposób nie zauważyć Szczecińskich Dźwigozaurów. Łącznie są to trzy zabytkowe dźwigi, które pracowały w szczecińskim porcie przez siedem dziesięcioleci. Po renowacji żurawie postanowiono na stałe podświetlić aby zwrócić większą uwagę tak mieszkańców jak i turystów.

Historia każdego miasta ma swoje blaski i cienie. Kolejne miejsce na szlaku to Brama Główna Stoczni Szczecińskiej. Historia stoczni szczecińskie rozpoczęła się w połowie XIX wieku i przypadła na okres świetności przemysłowej miasta. W bardzo krótkim czasie stocznia okazała się być na tyle prężnym zakładem, że około rok po otworzeniu zakładu wyprodukowano pierwszy statek pasażerski „Die Dievenow. Malejące znaczenie stoczni podczas I Wojny Światowej doprowadziło do jej zamknięcia w 1927 roku. Odrodzenie stoczni Vulcan nastąpiło podczas II Wojny Światowej. W roku 1959 stoczni nadano imię Adolfa Warskiego i rozpoczęto budowę statków do przewozu towarów przemysłowych oraz statków zbiornikowych do przewozu płynnych chemikaliów. W grudniu 1970 roku w związku z wprowadzeniem drastycznych podwyżek cen mięsa, przetworów mięsnych oraz wielu artykułów spożywczych doszło do masowych protestów robotników w Polsce, w tym także w Szczecinie. Protesty były krwawo tłumione przez ówczesną milicję i oddziały ZOMO oraz wojsko. 10 lat później przez Polskę przewinęła się fala strajków stoczniowców. W wyniku porozumień zapoczątkowano proces tworzenia NSZZ „Solidarność”. Jednym z postulatów, którego realizacji domagano się, było odsłonięcie tablicy upamiętniającej szczecińskie Ofiary Grudnia 1970. Odsłonięcie owej tablicy nastąpiło 17 grudnia 1980 roku a na lokalizację tablicy wybrano Bramę Główną Stoczni Szczecińskiej.

To zaledwie początek Alternatywnego Szlaku Miejskiego na trasie którego planuję umieścić kolejne ciekawe, ważne i istotne miejsca pokryte kurzem historii aby każdy z nas mógł odkryć je na nowo.

Kazimierczak Sylwia

słuchaczka studiów podyplomowych na kierunku
nauczanie historii i wiedzy o społeczeństwie